









Vaak ziet men het dier als een wezen zonder ziel, gedachte of enig emotioneel besef. Ook gebruikt men het dier vaak voor zijn eigen plezier en amusement en na het ‘sportieve’ vermaak hangen ze vol trots hun trofee aan de wand. Of men wil er mooi uitzien en gezien worden en sluit daarvoor zeldzame dieren hun hele korte leven op om vervolgens te eindigen als handtas, bontjas of ander soort verfraaiing. Voor ons eigen gezondheid en uiterlijk doorstaan miljoenen dieren de verschrikkelijkste martelingen om hier vervolgens aan te bezwijken. We sluiten nog eens duizenden en duizenden dieren op, ontnemen hun vrijheid, zodat we de dieren kunnen bewonderen in hun (on)natuurlijke leefomgeving. Als je dan denkt dat het niet erger kan worden dan dit dan heb je het mis want er moet nog brood op de plank komen dus we kweken dieren tot de mooiste proporties, onder de erbarmelijkste omstandigheden, zodat wij, de mens, ons stukje vlees naast de aardappels kunnen hebben.
We vinden het dier makkelijk, volgzaam en in voldoende mate aanwezig. Is het op dan maken we er nog een aantal bij. Maar kunnen wij dit blijven doen tot het oneindige? Wat zijn de gevolgen hiervan op den duur? Kunnen we dit ongestraft blijven doen? Kan het zijn dat we hiervoor verantwoording moeten afleggen aan iemand?