Is het beter of verkieslijk voor een moslim om met een vrouw te trouwen aan wie hij niet-verwant is of eerder met een vrouw die wel een verwante is?
Alle lof zij aan Allah, Verheven is Hij.
Een aantal geleerden beschouwen het als mustahabb (= aangeraden) voor een man te trouwen met een vrouw die niet verwant is aan hem, en zij gaven daarvoor een aantal redenen:
1 – Het kind zou goede kenmerken bezitten, omdat hij kenmerken van vader’s zijde en moeder’s zijde zou krijgen.
2 – Er is geen garantie dat zij niet zouden scheiden, wat zou leiden tot verbreking van de banden van het bloedverwantschap. Is het beter om met een familielid te
trouwen of iemand waar je niet verwant mee bent?
In al-Insaaf wordt gezegd (8/16): Het is mustahabb een vrouw te kiezen die religieus toegewijd en vruchtbaar is, een maagd van goede lijn die geen verwante is. Einde quote.
In Mataalib Ooli al-Nuha wordt gezegd(5/9): een niet-verwante, want haar kinderen zullen betere kenmerken bezitten, en er is geen garantie dat zij niet zullen scheiden, wat in geval van een huwelijk met een verwante zou leiden tot verbreking van de banden van het bloedverwantschap, die we zijn bevolen te handhaven. En er wordt gezegd dat niet-verwanten kinderen geven met betere eigenschappen en nichten hebben meer geduld. Einde quote.
Al-Nawawi zei in al-Manhaaj: “Het is mustahabb een religieus toegewijde maagd te kiezen van goede lijn, maar die geen dichte verwante is.”
Al-Jalaal al-Mahalli zei in zijn Sharh: “die geen dichte verwante is” betekent een niet-verwante of een verre verwante. Degene die verre familie is is beter dan degene die helemaal niet verwant is.” Einde quote van Sharh al-Mahalli ma’a Haashiyat Qalyoobi wa ‘Umayrah, 3/208.
Je kan zien dat er geen tekst is in verband met dit onderwerp, het is eerder de ijtihaad of the fuqaha’ waarop zij deze belangen baseerden, wat verschilt van persoon tot persoon, en van het ene type relatie tot het andere. Een man kan beslissen een verwante vrouw te trouwen om haar en de eer van haar familie te beschermen, of ze kan religieus toegewijd zijn en een goed karakter bezitten.
Het basisprincipe is dat het huwelijk is toegestaan. De Profeet (vrede zij met hem) trouwde met Zaynab bint Jahsh, die de dochter van zijn tante was, en gaf zijn dochter’s hand Zaynab aan Abu’l-‘Aas, die de zoon van haar tante aan moeder’s kant was, en ‘Ali trouwde met Faatimah, en hij was de zoon van haar vader’s oom.
Shaykh Ibn ‘Uthaymeen (moge Allaah hem genadig zijn) zei, na het vermelden van de redenen die de fuqaha’ gaf, over het zoeken naar goede eigenschappen in de kinderen en de angst voor het doorknippen van de banden van de bloedverwantschap:
Wat zij zeiden is waar, maar als er iemand onder de verwanten is die beter is in termen van andere overwegingen (zoals religieuze toewijding, geslacht en schoonheid), dan is dat beter. In het geval dat zij gelijk zijn in deze termen, is een niet-verwante beter.
Dus als een nicht religieus toegewijd is en van goed karakter, en hij is in een zwakke positie en behoefte heeft aan vriendelijkheid en steun, dan dient zo’n huwelijk ongetwijfeld een goede zaak. Een man moet aandacht schenken aan zijn belangen in deze zaak. Er is geen shari’a tekst met betrekking tot deze zaak die gevolgd moet worden, dus een persoon zou moeten doen dat wat hij denkt in zijn eigen belang is. Einde quote van al-Sharh al-Mumti’, 5/123.
De geleerden van het Standing Committee werden gevraagd over het trouwen met verwanten en of dat vertraging van de kinderen veroorzaakt.
Zij antwoordden: Er is geen saheeh ahadeeth die een huwelijk met verwanten verbiedt. Het geval van vertraging gebeurt bij de wil en het besluit van Allah swt en wordt niet veroorzaakt door trouwen met verwanten zoals vaak gedacht. Einde quote.
Fataawa al-Lajnah al-Daa’imah, 18/13
Allahu Ahlem, en Allah, de Verhevene, weet het best.
Islam Q&A