De corrigerende tik

Een andere groep moslimgeleerden let meer op het plaatsen van dit koranvers in een bepaalde context. Zo wijzen zij erop dat het lichtelijk slaan van een vrouw alleen kan voorkomen in een relatie waarbij enerzijds de man aan al zijn plichten heeft voldaan en een rechtschapen karakter heeft en anderzijds de vrouwen haar echtelijke plichten volledig naast zich heeft neergelegd, haar man onrecht aandoet en er geen land meer met haar te bezeilen valt.

Het onrecht moet vooral benadrukt worden. Het gaat hier om situaties waarbij de vrouw bijvoorbeeld is vreemd gegaan of op een andere manier haar man heeft bedrogen. Een dergelijke relatie waarbij de ene partner volledig goed is en de ander volledig slecht, is nauwelijks meer voor mogelijk te houden. Vele moslimmannen zijn van mening dat het slaan van een vrouw simpelweg geen optie is, omdat zij zelf als moslim niet perfect zijn en zijn daarmee ontwikkeld genoeg om fouten in eerste instantie bij zichzelf te zoeken.

De zogenoemde corrigerende tik is zelf aan een belangrijke regel onderhevig die vaak vergeten wordt. Een corrigerende tik mag de vrouw in geen geval emotionele schade berokkenen, wat op zichzelf al nagenoeg onmogelijk is.

Men moet zich in een situatie bevinden waarin vermanen en redelijkheid geen opties meer zijn. Vervolgens wordt de man geadviseerd zich fysiek te verwijderen van zijn vrouw door haar geen liefde of warmte meer te schenken (als dat niet helpt, negeert hen…) Dit kan een grote invloed hebben op het handelen van een vrouw en in vele gevallen zal het haar ook haar fouten laten inzien.

Daarnaast kan men er rekening mee houden dat het slaan van een vrouw zoals in het betreffende vers wordt beschreven, enigszins begrijpelijk zou kunnen zijn wanneer dat geschiedt in absolute wanhoop en radeloosheid, als een laatste poging de vrouw nog enigszins tot rede te brengen. Dit kan slechts het geval zijn wanneer men ervan overtuigd is dat een zogenaamde corrigerende tik een gewenst effect zal hebben. Dit betekent dus dat de man goed bij zichzelf te rade moet gaan wat het beoogde effect is (hetzij verandering van gedrag, hetzij erkennen van gemaakte fouten etc.)

Vervolgens moet de man goed bedenken of het beoogde effect bereikt kan worden door een corrigerende tik. Wanneer een echtgenoot zijn vrouw zodanig kent, dat hij ervan bewust is geen enkele gedragsverandering teweeg te kunnen brengen door middel van een corrigerende tik, is het vanzelfsprekend deze optie niet te overwegen. {mosgoogle left}Bovendien dient men een belangrijk gegeven niet te vergeten; wanneer de relatie tussen een man en een vrouw zodanig is verslechterd dat fysieke maatregelen een optie worden, is er al iets goed mis in het huwelijk. De belangrijkste vraag is dan of het voorzetten van de verbintenis wel verstandig is voor beide partijen.