Alles komt van de Schepper

Eigenlijk is het niet nodig om bewijzen aan te dragen dat alles geschapen is. Elk levend schepsel is zo perfect geschapen dat er geen enkele fout in gevonden kan worden. Zelfs levende wezens die geen hersens bezitten kunnen de ingewikkeldste taken perfect uitvoeren.

De honingbijen produceren meer honing dan ze in wezen nodig hebben. Deze bewaren ze in honinggraten die zij zelf met was maken. Deze honinggraten zijn zeshoekig. Waarom is dit zo? Het is door wiskundigen bewezen dat deze vorm ervoor zorgt voor het maximale gebruik van een gebied. Ook vereist een zeshoekige cel minder was dan bijvoorbeeld een achthoekige of andere meerhoekige cellen.

Wat verder ook wonderbaarlijk is, is dat bij het bouwen van de korf de bijen beginnen bij twee of drie verschillende plekken. Ze ontmoeten elkaar dan in het centrum waarbij alles perfect past. Alsof het uitgerekend is. In wezen is het ook uitgerekend, want Allah, de Schepper van deze kleine wezentjes, inspireert hen om dit te doen. Dit is meer dan veertienhonderd jaar geleden in de Koran verklaard:

“Neem je woonplaats in de bergen en in de bomen en in wat zij oprichten. Eet dan van al het fruit en volg de wegen die jouw Heer gemakkelijk maakt. Dan komt er uit hun buiken een drank voort variërend in kleur en waarin genezing voor de mensen is. Waarlijk, hierin is beslist een teken voor de mensen die denken.” (Koran 16:68-69)

Iedereen weet, dat de specht zijn nest bouwt in gaten die hij uit een boom uitholt. Het punt waar veel mensen niet bij stilstaan is, waarom de specht geen hersenbloedingen krijgt wanneer hij zo hard met zijn hoofd slaat. Wat spechten doen, zou hetzelfde zijn als een mens die met zijn hoofd een spijker in de muur slaat. Als iemand zoiets zou doen, dan zou hij waarschijnlijk een hersenschudding krijgen met vervolgens daarop een hersenbloeding. Een specht kan echter 38 tot 43 keer tussen 2,10 en 2,69 seconden in een boom pikken en er gebeurt niets met hem.

Er gebeurt niets, omdat de structuur van de kop van de specht voor dit werk geschapen is. De schedel van de specht heeft een ‘opvang’systeem dat de kracht van de schokken vermindert en absorbeert. Er is speciaal verzachtend weefsel tussen de beenderen van zijn schedel.

Vleermuizen vliegen zonder enig probleem in het donker en hebben een interessant navigatiesysteem om dit te kunnen doen. Het is wat we een sonarsysteem noemen, een systeem waarbij de vormen van de omliggende voorwerpen bepaald worden door de echo van de geluidsgolven.

Een jong iemand kan nauwelijks een geluidsfrequentie van 20.000 vibraties per seconde horen. Een vleermuis heeft een speciaal ontworpen sonarsysteem waarmee hij gebruik maakt van geluiden met een frequentie van tussen de 50.000 en 200.000 vibraties per seconde. Hij stuurt deze geluiden 20 of 30 maal per seconde in alle richtingen uit. De echo van het geluid is zo krachtig dat de vleermuis niet alleen begrijpt dat er een object op zijn weg staat, maar ook de plaats van zijn snelvliegende prooi kan bepalen.

Wij denken altijd aan de mug als een vliegend dier. Maar eigenlijk ondergaat de mug zijn ontwikkelingsstadia onderwater en komt uit het water door een buitengewoon ‘ontwerp’ dat hem alle organen geeft die hij nodig heeft.

De mug begint met een speciaal opsporingssysteem te vliegen dat hem in staat stelt de plaats van zijn prooi te bepalen. Met deze systemen lijkt hij op een oorlogsvliegtuig met detectoren voor hitte, gas, vochtigheid en geur. Hij heeft een mogelijkheid om door middel van temperatuur te ‘zien’ zodat hij ook in de diepe duisternis zijn prooi kan vinden.

De techniek van het bloedzuigen van de mug gaat samen met een ongelooflijk ingewikkeld systeem. Met zijn zesbladig snijsysteem snijdt het door de huid als een zaag. Als het snijden doorgaat, wordt een vloeistof afgescheiden op de wond die het weefsel verdooft zodat het slachtoffer niet eens door heeft, dat er bloed uitgezogen wordt. Die vloeistof bewerkstelligt ook, dat het bloed niet klontert en stelt de voortgang van het zuigproces veilig.
Als hij maar één van deze elementen zou missen, zou de mug niet in staat zijn zich met bloed te voeden om een volgende generatie te kunnen voldragen. Met dit buitengewone ontwerp is zelfs dit kleine wezen een duidelijk teken van zijn eigen Schepping. In de Koran wordt de mug als voorbeeld voor het bestaan van Allah benadrukt voor de mensen met begrip:

“Waarlijk, Allah schaamt zich niet om een parabel over zelfs maar een mug te beschrijven of iets anders als het groter is. En voor degenen die geloven, is dit de waarheid van hun Heer, maar de ongelovigen zeggen: “Wat bedoelde Allah met deze parabel?” Door het (de parabel) misleidt Hij er velen, en velen leidt Hij erdoor. En Hij misleidt slechts degenen die niet aan Allahs gehoorzaamheid beantwoorden.” (Koran 2:26)

Op verschillende plekken in de Koran doet Allah een beroep op verstand. Hij laat ons hier nadenken over zijn schepping:

{mosgoogle left}In de schepping van de hemelen en de aarde, in het verschil van nacht en dag, in de schepen die op zee varen met wat nuttig is voor de mensen, in het water dat God uit de hemel laat neerdalen om daarmee de aarde te doen herleven nadat zij dood was, in dat Hij allerlei dieren erop heeft verspreid, in het besturen van de winden en in de wolken die voortgedreven worden tussen hemel en aarde zijn tekenen voor mensen die verstandig zijn” (Koran 2:164)